Intermezzo

12 april 2016 - Châteaumeillant, Frankrijk

Even een berichtje tussendoor, zonder foto.s helaas. Ik mag op de computer van Mme Chabbert in Chateaumeillant, waar ik nu logeer. En tsja, mijn foto.s staan op mijn mobieltje. Gelukkig houd ik ook nog een papieren dagboekje bij, want Frankrijk en Wifi...pff. Ik loop vandaag en morgen twee halve etappes en neem dan een rustdag bij de Presbyretanen in La Chatre, zeer benieuwd wat me daar te wachten staat.

Hoe dan ook, ik verklap hier nu niet al te veel, anders heb ik straks niets meer om te schrijven. Ik wil nog wel 3 dingen kwijt:

1. Ik ken Frankrijk best goed, maar dit Frankrijk niet. Hele dorpen staan leeg, de jongeren zijn weg, de huizen staan leeg, te koop en verkrotten. Op deze schaal kennen wij dat niet.

2. Het lopen met bepakking gaat goed, de afstanden zijn geen enkel probleem en ik heb zelfs het idee dat mijn rug hier sterker van wordt. Rust Roest?

3. Ik wil graag nogmaals iedereen die mijn blog leest en/of reageert enorm bedanken. Het is voor mij een stimulans en impuls om door te gaan. Merci!

Foto’s

6 Reacties

  1. Laurens:
    12 april 2016
    Dat wist ik ook niet van Frankrijk. Niet dat het storm loopt in Drenthe, of boven de Groningse gasvelden, maar toch. Het weerberichtje zoals dat op je blog hier staat is trouwens niet zo best! Veel succes komende dagen.
  2. Marjolijn:
    13 april 2016
    Ha Gerard, ik vind het ook heel leuk om je op deze manier met je mee te kunnen leven. Ben blij voor je dat het zo goed bevalt en ook fysiek goed is te doen!
  3. Monique:
    13 april 2016
    Wat een avontuur, erg leuk om te lezen. Benieuwd naar de komende verhalen.
  4. Gerard:
    13 april 2016
    Het donderde en hagelde flink net, maar ik ben al uren binnen. Hele dag zon gehad, beetje fris, maar prima wandelweer!
  5. Mattie Waardenburg Amerongen:
    13 april 2016
    Wat een mooi verslag en wat je allemaal meemaakt.
    hoop dat de pijn in je onderrug gau w overgaat
  6. Mattie Waardenburg Amerongen:
    14 april 2016
    Hoi jongen
    je gaat zo snel,al bijna over de helft van de voorgenomen route.
    het is toch wel een hele aparte belevenis,je leert mensen kennen die je normaal in
    Schoonhoven niet tegenkomt.het is fijn om te lezen hoe iedereen reageert op jouw verhalen.als je maar goed slaapt en jezelf in acht neemt.tot morgen,,
    mam.