Dag 11&12: Namen

Ik word vroeg wakker door getik op het dak van mijn hut: het is gelukkig uit de bomen druppende mist en geen regen. Als ik binnen het uur! de 6 km terug naar Eghezee heb overbrugd, heeft de zon de laatste flarden al weggebrand en beleef ik mijn eerste zomerse dag.

Via de RAVeL loopt het als een trein, de VVV zit in Namen naast het station en het adres van Anne-Marie is niet ver vandaar. Helaas kan ik er niet eten en wordt het uiteindelijk een patatje bij een frituur. Ach, de ontvangst was hartelijk, het bed goed en het ontbijt prima, met veel koffie.

Ik ontmoet er voor het eerst ook andere pelgrims, Ellie en Anet. Ze lopen slechts een paar dagen, maar toch, afgezien van de schooljeugd en de daklozen zijn het de eerste rugzakdragenden die ik deze reis tegenkom.

Mijn rustdag benut ik als volleerd pelgrim: eerst regel ik mijn slaapplaatsen in de jeugdherberg in Namen en de abdij van Leffe, dan is het tijd voor toeristje spelen. Ik flaneer door de oude stad, drink koffie op het terras en bezoek 2 musea gratis op de 1e zondag van de maand: Felicien Rops en 'de schat van Hugo'. Deze laatste monnik overschreed als een der eersten in de 11e eeuw de grens tussen vakman en artiest en signeerde zelfs enkele werken!

Na de uitgebreide lunch in een brasserie slenterde ik langzaam de brug over de Samber over, om vervolgens net over 4 langs de Maas bij de jeugdherberg te komen. Zo had ik in een kamer van 4 het laatste onderbed.

Als ik dit verhaal op het balkon van mijn kamer typ, lees ik dat Feyenoord zo zeker van de titel is, dat ze na Sparta ook Excelsior 3 punten en daarmee lijfsbehoud schenken. Je moet maar durven!

Morgen, maandag, een serieuze etappe van 30 km naar de Norbertijnen van Leffe bij Dinant.