Dag 48: Met andere spieren naar Aosta

Ik had er gisteravond al een beetje last van en vandaag is het.er zeker niet beter op geworden: spierpijn. In de kuiten en de bovenbenen. Ondanks alle training en de inmiddels afgelegde 1.200 km. toch nog spierpijn, gewoon omdat afdalen andere spieren belast. En belastend was het; soms waren de paadjes zo steil, dat ik maar stukjes achterwaarts liep :-).

Overigens was de route prachtig, halverwege de bergwand, met naast het pad kleine gekanaliseerde stroompjes. En veel schaduw, want beneden in het dal stijgt het kwik over de 30' C. In de Tourist Office vraag ik naar de twee in mijn nieuwe boek staande parochiale opvangmogelijkheden. De ervaren medewerkster fronst, denkt diep na en zegt dan dat de één al lang geleden is gestopt en dat de ander zich al lange tijd richt op een andere doelgroep dan pelgrims naar Rome; de vele illegale asielzoekers. Tja, die gaan voor, vind ik. Vele dingen veranderen, maar niet de adressen van Ben Teunissen. Gelukkig is Aosta een grote, toeristische stad en ik vind samen met Frank een prima betaalbaar hotel, een stukje buiten het centrum, maar wel gelijk de goede kant op voor morgen.

Frank koopt een nieuwe short, hij was totaal uit zijn kruis gescheurd, en ik een nieuw paar sokken. Van de 4 meegenomen paar is er nog maar één overgebleven en da's te weinig. We zien vele bekende gezichten, nemen afscheid van een stel uit Cornwall en treffen de Duitse Nieuw-Zeelanders weer. Jude moet hier ook zijn, maar die zien we niet. Wel.een jonge knul in ons hotel, die hier morgen zijn 1e etappe gaat lopen. Het wordt langzaam aan drukker op de Via Francigena :-).