Dag 19: Langs het kanaal naar Brienne

Voor de eerste keer deze reis, verslaap ik me. Het is over half 9 als het geluid van een sirene me wekt. Evengoed begin ik een uurtje later aan mijn speurtocht naar het kanaal. Mijn gids maakt het me weer niet gemakkelijk, ondersteund door de lokale/regionale Compostela-afdeling. Aan instructies als 'volg de gemarkeerde route' heb je niet veel, als de route de ene keer niet, de andere keer in diverse richtingen aangegeven wordt.

Hoe dan ook, met behulp van gezond verstand en de zon vind ik de route naar het kanaal ook en dan is het lastig fout te lopen. Alleen bij Asfeld, halverwege de etappe, maakt de route een ommetje naar de Eglise Saint-Didier. De graaf, die de opdracht tot de bouw gaf, was een muziekliefhebber en geloofde dat de klanken van gezang en orgel beter tot de hemel zouden doodringen, als de kerk de vorm van een viool had. Het levert nu in ieder geval een bijzonder gebouw op.

Als ik verder loop gaan onverwacht de sluizen van de hemel open. Ik heb geluk te kunnen schuilen in een vervallen, leegstaande schuur. Het is de eerste regen van betekenis tot nog toe. De bui duurt een half uur, daarna breekt de zon weer door. Als ik vlakbij Brienne ben, krijg ik een sms en voordat ik het bericht lees, weet ik instinctief de inhoud al; Feyenoord is kampioen! Het is vreemd dit nieuws hier en nu te krijgen en hoewel een potje voetbal nu ver van me afstaat, word ik er toch diep door geraakt.

In het gehucht Brienne vraag ik de weg naar mijn gîte aan een jongen van een jaar of 10 en hij begeleidt me er op zijn fiets rechtstreeks heen. Ik drink een meegesjouwd biertje in de avondzon. De giîe heeft een prima keuken, maar ik ben te moe en wil al genoegen nemen met brood en kaas, als ik me herinner dat ik 2 gevriesdroogde maaltijde bij me heb. Het wordt de nasi, 350 cl kokend water erbij, roeren, pak dicht, 8 minuten wachten, nog een keer roeren en klaar. Het is geen haute cuisine, maar het smaakt zeker niet slecht. Morgen naar Reims!