62e dag: Terradillos de los Templarios - El Burgo Ranero

Ik heb eindelijk weer eens een rustige kamer en slaap uit tot half acht. Een uurtje later loop ik het boerendorp uit, haal Martin in en loop verder de hele dag met hem op.

In mijn wandelgids staat een korte etappe gesuggereerd, maar ik heb me door de Tukkers laten overtuigen dat het slimmer is nu twee lange etappes te doen, om dan de derde dag vroeg in Léon te arriveren.

Het is vandaag zonnig, heet en bijna windstil, maar Martin en ik lopen een straf tempo en al kletsend, nu in het Duits, vliegen de kilometers om.

In El Burgo Ranero nemen we een simpel hostal en omdat we nog relatief vroeg zijn aangekomen, hebben we allebei een onderbed in een 10-persoonskamer.
 

Als Martin later aan een Duitse pelgrim vraagt hoe het gaat, krijgt hij niet het verwachte antwoord. De man zit er verslagen bij; zijn vrouw is ernstig ziek en hij moet direct naar huis. Einde Camino...

We lopen een rondje door het dorp, dat door het eertijds gebrek aan bouwmaterialen, nog steeds veel huizen van leem en stro kent. Overal zwermen zwaluwen, ontelbaar veel en op alle zijden van de kerktoren nestelen ooievaars.

Beneden, in de vele moerassige vijvers tussen de akkers, kwaken de kikkers. El Burgo Ranero moet dan ook vertaald worden als burcht van de kikkers.