56e dag: Atapuerca - Burgos

Ook vandaag is Daniel snel weg, maar nu groet-ie tenminste. Het is aardig weer na een paar mindere dagen, de zon schijnt volop. Na direct een stevige én stenige klim, volgt de beloning: uitzicht op het weidse dal, waarin in de verte ook Burgos ligt.

De rafelranden zijn zoals dat hoort lelijk, maar de binnenstad, de monumentale stadspoort en de schitterende kathedraal getuigen van de macht en rijkdom die Burgos ooit bezat.

Voordat heel Spanje op de Moren was heroverd, was Burgos de trotse hoofdstad van Christelijk Spanje.

Ik sta om half 12 in de rij voor de herberg en toch staan er al zo'n 50 rugzakken vóór me. Geen nood, er zijn net als in Roncesvalles 300 bedden.

Ik doe mijn wasje en besluit dan tot een siësta, slaap vrijwel direct in en word pas om half zes wakker!
 

Ik haast me naar het centrum om te pinnen en de kathedraal te bezichtigen, als ik op een terras oude bekenden ontwaar: de Tukkers, Marcel & Elisa, die ik in Perigueux voor het laatst gezien heb! Het weerzien is hartelijk, maar kort: zij hebben vrienden over en ik heb een beetje haast, de kathedraal is maar tot half zeven open.

's Avonds eet ik nog lekker in de bovenstad, in een straatje dat de kathedraal met de herberg verbindt. Ik ben de naam kwijt, maar het is een mengsel van rijst, ui, knoflook en kruiden, gebonden met schapenbloed en opgerold in wijnbladeren. Volgens de serveerster dé specialiteit van Burgos en natuurlijk maakt haar restaurant de lekkerste. Muy Buen! :-)