53e dag: Nájera - Santo Domingo de la Calzada

Ditmaal was het een Aziaat, het is soms lastig het verschil te zien tussen een Japanner en een Koreaan, die om half 5 met zakjes begon te ritselen en irritant met een fel lampje scheen. Het meest ergelijk is nog wel dat die mensen uren pakken en vaak nog in de herberg zijn, als ik al buiten loop.

Genoeg gemopperd, in de herberg waar ik nu ben in Santo Domingo hangen posters die vertellen dat we gezamenlijk pas om 7 uur opstaan. Het zal mij benieuwen.

Na de wolken, hoosbuien en onweer gisteren is het vandaag logischerwijs fris, maar zonnig.

En we hebben voor de verandering eens een korte, gemakkelijke etappe.
 

Aan het stadje is de 14e eeuwse legende verbonden van een jonge pelgrim, die de liefde van de dochter van de waard afwees en toen door haar van diefstal werd beschuldigd en aan de strop eindigde. Veel later gingen de ouders op zoek naar hun verloren zoon en zagen hem levend aan de strop, staand op de schouders van (de toen al 3 eeuwen dode) Santo Domingo.

De ouders haastten zich naar de rechter, die net zat te eten en boos briesde: die jongen is net zo dood als de gebraden kippetjes op mijn bord! Uiteraard had hij dit nog niet gezegd of de boutjes fladderden al kakelend op, waarop de jongen werd vrijgesproken.

Snds die dag worden er in de kathedraal van Santo Domingo 2 witte kippen gehouden, die om de paar weken worden vervangen door nieuwe exemplaren uit het hok in de tuin van de pelgrimsherberg.