18e dag: Crozant - La Souterrainne

Vanmorgen vroeg eerst mijn lief gefeliciteerd. Het blijft raar, dat ik hier ben en zij daar...
Ik ben zonder 'tampon' vertrokken, alles was nog dicht in mistig Crozant. Wat een waardeloos bed trouwens, ik was bijna blij dat ik weer aan de wandel mocht.

Vandaag was in veel opzichten het tegenovergestelde van gister: vlakke achteraf weggetjes en volop zon! La Souterrainne lijkt op het eerste gezicht heel wat, maar is saai en grijs. Dat in tegenstelling tot mijn logeeradres in de Rue Serpente, zelfs OH 11 past hier met gemak in!

Ik ben te vroeg, maar mag van de Engelse gastvrouw vast mijn rugzak parkeren. Als ik in de kerk het Compostella-register teken, word ik aangeklampt door een vrouw: of ik mee wil bidden voor haar zieke dochter. Zelf ziet ze er ook niet zo florissant uit en ze kijkt zo bedroefd, dat ik niet kan weigeren.

Van Theo hoorde ik dat Jacques met voetklachten is uitgevallen en ik las in zijn blog dat zijn stapmaatje Thomas ook niet helemaal fit meer was. In Gargilesse hoorde ik van hotelier Renaat dat de man van het Zwitserse stel ziek was geworden en misschien moest stoppen.

Blijkbaar begint de Camino zijn tol te eisen. Ik mankeer nog niks, Goddank. Nou ja, niks meer dan dat ik al mankeerde.