Dag 1: Op weg naar Workum

26 april 2017 - Woudrichem, Nederland

Het was vreemd om op deze manier van huis te gaan; op het moment dat je de voordeur achter je dichttrekt, ben je al meteen onderweg, de eerste onwennige stap is net zo belangrijk als de laatste gelouterde. Gelukkig liep Henriette met me mee naar de pont, waar ze me uitzwaaide.Het afscheid viel me zwaarder dan gedacht.

Gelukkig scheen de zon, maar het prachtige graspad van de Molenkade was door graafmachines totaal verrampeteerd, zodat ik door de omgeploegde kluiten aarde mijn pad moest zoeken. Het tweede gedeelte was beter, daarna liep ik voornamelijk over rustige binnenweggetjes.

Helaas was ik zo eigenwijs te denken de weg hier zo goed te kennen, dat ik alleen op verkeersbordjes liep en zo mijn eerste detour van een kilometer of 6 te pakken had. Ach ja, ik zal nog wel vaker omlopen. In de restauratie aan het veer in Gorkum dronk ik mijn welverdiende biertje, terwijl het buiten net begon te regenen.

Ik had weer's geluk gehad. Hoewel, door de bui uit te zitten, miste ik de pont naar Woudrichem. De volgende afvaart was een half uur later. Nu is de Lek bij Schoonhoven al een flinke rivier, maar de Merwede bij Gorinchem is denk ik wel twee keer zo breed, wat een bak water!

Het pontje voer nog door naar Slot Loevestein, maar ik monsterde bij Woudrichem af. Wat ik van Woudrichem of Workum zag, was alleraardigst, maar ik gunde mezelf er weinig tijd voor. Snel liep ik door de Gevangenenpoort over de stadswallen naar de camping.

Ik had Henriette moeten beloven de eerste nacht niet in mijn tentje te slapen, maar vanwege de nachtelijke kou en mijn fysieke gesteldheid, iets luxueuzers uit te zoeken. Dat werd een grote stacaravan, met verwarming, douche, wc, keuken en een tweepersoonsbed. Ze waren nog niet officieel in de verhuur en nog niet schoongemaakt na vorig seizoen, maar 'als ik niet te kieskeurig zou zijn' zei de beheerster... Ik aanvaardde het geschenk in dank en rekende het astronomische bedrag van 11 euro af!

Er was ook nog een prima restaurant, waar ik voor een tientje varkenshaas met friet bestelde. Het leek de Camino Frances wel :). Morgen, Koningsdag, hoop k Biezenmortel te bereiken, aan de Loonse- en Drunense Duinen. Het uploaden van foto's lukt nog even niet, ik hoop die er later alsnog bij te plaatsen.

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

5 Reacties

  1. Mirjam Serry:
    27 april 2017
    En route !! Doe voorzichtig en vooral veel plezier.
  2. Mattie Waardenburg Amerongen:
    27 april 2017
    Het begin is lang niet slecht , lieve jongen.Het zal toch langzamerhand wel iets beter weer worden en we kijken uit naar de verdere reisverslagen! Dikke kus .
  3. Ria Hurkxkens:
    27 april 2017
    Ja, ook een reis van duizenden kilometers begint met de eerste stap. Succes met al de volgende stappen.
    En misschien kom je Ria Wingen nog tegen. Die is ook onderweg gegaan deze week; ook naar Rome. Vanuit St.Odiliënberg (Limburg)
  4. Laurens:
    28 april 2017
    Nog achterom gekeken aan de overkant van de Lek? Vast wel :-) Een hele goede reis gewenst! Succes.
  5. Ton:
    29 april 2017
    We kennen elkaar niet maar vond je blog. Leuk om je, voor mij onbekende voetreis naar Rome te kunnen volgen. Buen Camino, of beter nu: Buon viaggio!