Dag 5: Langs kanalen naar Balen

In de abdijwinkel verkopen ze het Postelbier alleen per 3 flesjes. Nu is dat tientje nog tot daaraan.toe, maar ik heb niet mijn tent achtergelaten om bier te kunnen meesjouwen. Dan maar een abdijbrood gekocht, een polleke. De zondag deed zijn naam eer aan en voor het eerst deze pelgrimage liep ik echt lekker.

Omdat mijn slaapplaats iets van de route aflIgt, loop ik ook net anders dan mijn gids voorschrijft en daardoor stuit ik bij een kruispunt van kanalen zomaar ineens op een originele Balley brug uit WO II! Hoeveel zouden er nog liggen en in gebruik zijn?

Het merendeel van het traject van vandaag loopt over het jaagpad langs kanalen. Kilometers lang en kaarsrecht. Het ligt me wel, het weer werkt mee en ik arriveer al om 3 uur in Balen/Olmen. Mijn logeeradres valt uit de toon in de keurige villawijk. Niet alleen is het huis ouder en kleiner dan de buren, ook de sfeer is totaal anders. Bij de buren is het gras gemillimeterd, hier staan de wilde bloemen kniehoog.

En waar alle andere huizen keurig door een Belgische architect zijn ontworpen, is hier alles schots en scheef en zelf getimmerd. Ik voel me er meteen thuis. De kippen scharrelen tussen autowrakken en overal zijn schuurtjes met rommel. Mijn kamer op de zolder is ook duidelijk zelf verbouwd, maar alles is er en functioneert.

Als ik in de tuin mijn net gehaalde pizza opeet, arriveren mijn gastheer en -vrouw, Frans en Mimi. Ze komen net terug van een toneelstuk, waarin ze zelf spelen en gaan ook weer meteen weg naar een muziekuitvoering. Hoe laat wil ik ontbijten en liever koffie of thee? En weg zijn ze weer. Gelukkig laten ze een koelkast met biertjes achter, ik vermaak me wel op deze eerste echt warme lentedag.