Dag 7: In druilerig weer naar Diest

Na het ontbijt in de abdij liep ik via de 17e eeuwse lindelaan de poort uit, richting Westerlo. Ik had me voorbereid op lang zoeken en vragen, maar liep vrijwel direct tegen een fotografiewinkel aan, die ook mobieltjes verkocht. Binnen het kwartier was ik de trotse eigenaar van een Huawei, met €99 de goedkoopste gsm die de winkelier had. Omdat de accu niet geladen was, kreeg ik er nog gratis een power bank bij ook.

Bij Mie Maan, een bekend wandelaarscafé in de streek dronk ik koffie met een rijstevlaaitje, waarna de route tot aan de abdij van Averbode via de bossen van de Prinsen van Merode verder liep. In Zichem splitste de route opnieuw; je kan daar de omweg via het Mariabedevaartsoord Scherpenheuvel maken, of rechtstreeks naar Diest lopen. Ik koos voor het laatste, ik heb het even gehad met omwegen :)

De route naar Diest was prachtig langs de slingerende oevers van het riviertje de Demer. In de stad zelf was de rivier in de jaren 60 gedempt, maar recent weer in het stadsbeeld teruggebracht. Diest is een echte Oranjestad, met een schitterend oud centrum, een citadel en een heus stadskasteel. Er ligt zelfs nog een zoon van Willem de Zwijger begraven.

Het weer was jammer genoeg steeds minder geworden en ik moest zelfs voor de eerste keer de hoes om mijn rugzak doen. De blokhutten op de camping bleken helaas allemaal vol, maar het meisje bij de VVV had in no time een relatief goedkoop hotel in het centrum voor me gevonden: 'In de Fransche Kroon'. Van buiten zag het er romantisch en oud uit, de binnenkant was strak en modern, net als mijn kamer op de 2e etage.

Ach, ik was weer onder de pannen en met mijn nieuwe mobieltje had ik met het 2e telefoontje al een slaapplek voor de volgende etappe bij Zoutleeuw gevonden. Het leek erop dat de moeilijkheden overwonnen waren. Nu alleen nog wat beter weer graag!