Dag 79: Rare etappe naar Radicofane

Als ik om half 5 opsta, is de helft van de pelgrims al weg. Er staat een (te) lange etappe op het programma, met als toetje een slotklim van 8! km naar La Fortezza in Radicofane. Veel lopers zien er -mede door de hitte- van af en wijken uit naar een plaats dichterbij of een 'agriturismo' onderweg.

Ik heb mijn rugzak gisteravond al ingepakt, dus ik ben zo weg. Uiteraard is er nog niks open en dat geldt helaas ook voor Bagno Vignoni, waar ik even na 6 uur loop. Het hele gebied hier is vulkanisch en overal zijn thermale baden. Het water hier is 49 graden en het wordt aan de achterkant van het stadje in speciale kanaaltjes omgeleid om af te koelen, voordat het in de rivier de Orcia stroomt.

Na Bagno lijkt het erop, alsof men zijn uiterste best heeft gedaan de beschaving te mijden. Dat levert een prachtige wandeling op met schitterende panorama's, maar helaas geen koffie :(. Gelukkig zijn er wel voldoende waterpunten, want het is weer heet, al waait er af en toe een verkoelend briesje.

De route van vandaag staat op de Werelderfgoedlijst van de Unesco en dat zal best terecht zijn, maar mijn ogen zijn verwend de laatste tijd en bovendien ben ik teveel bezig met boven komen. Ik laat het fort bovenop de rots voor wat het is en sla af naar de kerk.

Radicofane is een klein plaatsje en alles ligt gemakkelijk binnen handbereik; kerk, kroeg en kamer. In het café neem ik eerst een grote pils met een dito bord pici: dikke slierten spaghetti. Ik had alleen nog maar fruit, tomaten en liters water op en rammelde letterlijk van de honger.

De herberg hoort bij de kerk en wordt gerund door vrijwilligers, wat in Spanje gebruikelijk, maar hier uitzonderlijk is. Alle bedden, het zijn er slechts 6, zijn bezet en ik ben mijn mede-pelgrims allemaal al eerder tegengekomen. Vóór de gezamenlijke maaltijd, krijgen we ook nog de pelgrimszegen én de bijbehorende voetwassing. Nu moet het toch goed komen; Rome is niet ver meer en bovendien was dit de laatste lange en zware etappe!