Dag 55: Mortara dan maar...

19 juni 2017 - Mortara, Italië

Heerlijk geslapen, met een grote zoemende ventilator aan mijn voeteneinde. Er is helaas geen ontbijt, maar dat maak ik in een buitenwijk goed met een brioche en een café Americano. Dat is meestal gewoon een esprezzo met een kannetje heet water erbij. Geen idee waarom ze het Americano noemen, deze koffie valt in Amerika onder de opiumwet. Terwijl ik mijn koffie dronk, kwam de Japanner aanlopen. We praatten even in gebrekkig Engels (ik betrap mezelf erop dat ik dan ook Jip&Janneke-taal bezig) en lopen dan weer onafhankelijk van elkaar verder.

Ik was in no time in Palestro en had daar willen lunchen, om daarna op mijn gemak naar Robbio te lopen. Het lot besliste anders; het was te vroeg voor de lunch en ik verdwaalde ergens op de risotto-dijkjes, was te lui/dom/arrogant om het te checken (* doorhalen wat nvt is) en liep op een dorpje af, in de veronderstelling dat het Robbio was. Auw, fout, ik zat te zuidelijk, Robbio was terug, maar ik lag wel op een goede koers voor Mortara. Dat was eigenlijk mijn bestemming voor morgen, maar ja, nu het zo dichtbij is. En zo werden twee lichte etappes één lange.

Onderweg doe ik nog wat historische kennis op over de Slag bij Palestro ēn de slag bij Mortara, vertaald altaar van de dood en zo genoemd door Karel de Grote, die er een kerk bouwde om zijn dode soldaten te begraven. Ik heb onderweg gebeld naar de Abazzio de Saint-Albino en ben er van harte welkom. De Japanner is er al en krijgt tijdens de voortreffelijke avonddis ook een naam: Shigato. Hij is 32 en woont in Tokio, waar hij receptionist is in een zakenhotel. Ik ben zo moe dat ik na het eten op mijn gammele veldbed direct in slaap val en pas door de wekker om 6 uur wakker wordt.

Foto’s

2 Reacties

  1. Laurens:
    20 juni 2017
    Je blog laat het helaas niet toe om iets door te halen ;-) Je loopt nu wel flink voor op schema geloof ik?
  2. Gerard:
    21 juni 2017
    Wat zou je willen doorhalen dan? Ik loop nu 5 dagen voor, nog zo"n 30 te gaan!