72e dag: San Miniato Alto

Het eerste uur Altopascio uit, loop ik weer langs drukke wegen. Dan, ineens, bij Gailano buigt de weg naar links en loop ik rechtdoor, een bos in, waar nog een schitterende Middeleeuwse kasseinstrook ligt. De weg is uitzonderlijk goed bewaard gebleven, doordat hij relatief kort na de aanleg voor het doorgaande verkeer overbodig werd.

Ik doe vandaag rustig aan, ik hoef maar 19 km en drink waar ik maar kan kopjes koffie. De hitte bouwt zich langzaam op en bereikt vandaag de 35 graden. Dan moet je gewoon wat vaker pauzeren. In Ponte a Cappiano staat een marktje en ik vul er mijn fruitschuur aan en koop er ook 2 spiesjes met worst, spek en ui, die ik wegspoel met een fles ijskoud bier. Het is vroeg, maar 1 bier kan geen kwaad heeft Paolo mij geleerd en het bevat veel nuttige voedingsstoffen. Bovendien, ik hoef nog maar 7 km, dan ben ik er al weer voor vandaag.

Dat valt dus tegen. Als ik me bij een waterkraan in Fuccechio opfris en mijn waterflesjes ververs, zijn daar ook ineens 3 Italiaanse pelgrims. Eén heeft een dikke enkel en ik probeer hem op te beuren door te zeggen dat het nog maar 3km is. Ze kijken me verbijsterd aan. Drie? Nee, minstens 10! Helaas hebben ze gelijk, ik heb 2 km van San Miniato Basso naar Alto over het hoofd gezien. De overige 5 km komen op het conto van mijn reisgids. In dit terrein en met deze temperatuur is het 2 uur extra lopen. Vooral de laatste klim naar het Franciscaner klooster is zwaar.

Het klooster is prachtig en ook zeer fraai gelegen en eenmaal binnen zijn alle zorgen snel vergeten.
Aan de avondmaaltijd deel ik de tafel met de Italianen en 2 vrijwilligers, die behalve pelgrims opvangen ook sociaal werk in de gemeenschap doen. De Italianen komen uit Varese, boven Milaan, en lopen slechts een week. Na de maaltijd, pasta en sla met mozzarella, maken we nog een stadswandeling. Helaas is een groot deel afgezet en we mogen er niet door. Een oude televisiekomiek geeft een optreden met muziek. In Italië zet je dan gewoon de halve stad af.