52e dag: Ieder zijn eigen weg in Ivrea

De route naar Ivrea is een beetje saai, afgezet tegen al het natuurgeweld van de vorige dagen. We lopen de bergen uit, het platteland op, richting Po-vlakte. Ivrea zelf is een aardig stadje, met tal van interessante gebouwen. Maar daar hebben we in eerste instantie weinig oog voor, we willen naar ons hostel, gevestigd in de kano-club, uiteraard aan de rivier. We zijn er al om 2 uur en omdat de receptie pas om 3 uur open gaat, eten we eerst een hamburger in het parkje bij de wildwaterwedstrijdbaan.

Als we ons om kwart over 3 inschrijven, is de Japanner ons voor geweest en rest er nog maar 1 onderbed. Dat wordt zonder aarzeling direct ingenomen door de heer Dekker. Hij wil niet ruilen, ook niet als ik aanvoer dat het voor mij fysiek erg lastig is. Meneer heeft ineens weer last van de vallende ziekte. De receptioniste heeft nog wel andere kamers, maar vindt het openen daarvan te veel werk. Ik moet het maar met mijn kamergenoten uitzoeken. Ik ben boos, gooi mijn schoenen in de rugzak, trek mijn sneakers aan en ben weg. Binnen het kwartier heb ik via de VVV een prima onderkomen gevonden, weliswaar iets duurder, maar met een prima bed en een ventilator. Het was vandaag weer drukkend warm, 33 graden.

Ik douche me, val daarna in slaap en wordt pas om 7 uur wakker. Ik neem plaats op een groot terras im het cemtrum en drink een biertje. Het is een goede keus geweest, er wordt een uitgebreid koud buffet buiten gezet en in een mum van tijd is het terras vol. Het eten is gratis en dan zijn Italianen net Hollanders. Ik drink en eet mijn buikje rond aan een boekweitsalade met garnalen, gevuld ei, ham met asperges, diverse kleine belegde broodjes en meloen.

Als ik 'huiswaarts' loop, worden overal in de binnenstad podia opgebouwd. Ik douche nog een keer en val vroeg in slaap op de klanken van 'Wish you were here' van Pink Floyd. Veel meer is er niet nodig om overspoeld te worden door een golf van heimwee.
.