32e dag: Fraaie omweg naar Frasne

Na het ontbijt stuurt Roger me -onbedoeld- de verkeerde kant op. Achteraf geanalyseerd denk ik dat hij Fresne heeft verstaan, terwijl ik Frasne bedoelde. Noord-oost of Zuid-oost, met de Saone als scheidslijn. Al na een paar kilometer (mooie omweg via kanaal en Saone) kom ik erachter dat het niet klopt, maar dan maak ik beginnersfout nr.1. Ik keer niet om, om terug te lopen, nee, ik ga verder in de hoop op een geniale bijpass, die me direct weer voorsprong op het schema geeft. Die is er natuurlijk niet. Pas bij Autet is er een brug en dan heb ik 2 uur voor niks gelopen, om de 2 uur daarna eindelijk weer op de route te zijn :-(. Hoogtepunten zijn de rivier en de gastvrije mensen: ik weiger een pastis (10.30 uur), maar accepteer gretig een handvol kersen.

Door mijn eigen schuld wordt het zo alsnog een etappe boven de 35 km. Het stadje valt tegen; de Mairie is dicht (zondag), er zijn geen winkels en alle onderweg gebelde nummers (5!) leveren niets op. Mijn laatste optie is het Chateau (een 17e eeuwse en veel grotere dan de lang geleden afgebroken naamgevende). Het is gigantisch groot, sinds kort privé-eigendom en er zijn slechts 20 kamers gereed voor gebruik. Uiteraard is er vandaag per auto een zwerm Hollanders met fiets gearriveerd en zijn al die kamers bezet.

De kasteelvrouwe belt echter even rond (ik spiek op de prijslijst en het is met € 55 weliswaar niet goedkoop, maar ook niet onacceptabel duur. Hoe dan ook, er is geen plek, maar 5 minuten later komt mevrouw de burgemeester voorgereden in haar Kangoo. In no time zijn we bij haar huis en krijg ik een flesje bier in de hand gedrukt. Daarna word ik rondgeleid (Madame is een hoarder, maar op een nette manier; overal verzamelingen en propvol overgedecoreerd) en ik krijg de blauwe kamer, met schelpen, oude foto's en een collectie camera's van een eeuw geleden. Maar ook met een kingsize bed, eigen douche en toilet.

Door de omweg ben ik laat, ik douche snel en als ik beneden kom krijg ik als voorgerecht een dikke plak paté met augurkjes en daarna pasta in kaassaus met (alweer) kippenbout! Maar deze is superieur, in witte wijn en knoflook gegaard en daarna gegrilled. Mjum! Ik krijg er een karafje wijn bij en natuurlijk kaas toe.

Tijdens het eten keuvelen we wat en zo kom ik te weten dat ze hier alleen in het voorjaar en in de zomer woont. Het huis is te oud en tochtig om 's winters warm te stoken en dan verblijft ze bij beurtelings bij een van haar 3 kinderen en inmiddels evenveel keinkinderen. We kijken nog even Zorro op TCM (hier wel, waarom heeft Ziggo dat niet meer?) en dan is het pelgrimsbedtijd. Als ik de volgende ochtend na een prima nachtrust en een nog beter ontbijt afreken, wordt me voor dit alles € 25! gevraagd. Ik schrijf het ook in haar livre d'or: als ik Rome haal, dan is het dankzij de gastvrijheid van mensen zoals u! Un grand merci...