27e dag: Naar de Abdij van Clairvaux
22 mei 2017 - Clairvaux, Frankrijk
De wekker ging om half 6, een uur later waren we.onderweg, na een stevig ontbijt met.in de magnetron opgewarmde pasta van gister en koffie. We hadden afgesproken in Bar te kijken hoe het ging en die eerste 29 gingen super, ondanks het (te) warme weer. Om 1 uur precies lunchten we ons stokbroodje camembert en salami in een café, deden een paar boodschapjes in een super en scoorden nog een tampon bij de Mairie.
Toen was het 2 uur, we hadden geen klachten, dus vooruit. De eerste 3 km. gingen nog soepel, daarna werd het zwaarder. Er moest pittig geklommen worden, het was warm en we hadden geen schaduw. Het rare is dat ik hier in Aube ben, maar dat ze hier flinke stukken bos kappen en met wijnstokken beplanten en die onder de apellation Champagne verkopen.
Hoe dan ook, de laatste 4 km liepen we vlak, maar toen hadden we er ook al 40 opzitten! Ik was het dan ook wel zat, toen we na 44 km. eindelijk bij de Abdij waren. Voor mij is het een record, zelfs verder dan de 3 marathons die ik heb gelopen toen ik nog fit was. Ik ben er wel blij mee dat ik dit blijkbaar nog kan, maar zal het denk ik niet snel weer doen, het is gewoon net te lang, zeker in moeilijk terrein en met dit weer.
De Abdij is dankzij (daar is-ie weer) Napoleon nog helemaal intact, omdat hij het liet verbouwen tot gevangenis, wat het vandaag de dag nog is. De zusters Benedictijnen waar we vanavond eten en slapen, wonen in een huis net buiten het complex en vangen naast pelgrims ook kinderen en andere bezoekende familieleden van de gevangenen op. De Abdij van Clairvaux geniet vooral bekendheid door de abt Bernardus, na zijn dood heilig verklaard, die zoveel aanzien genoot, dat hem door de Paus verzocht werd ridders voor de 1e kruistocht bijeen te brenngen. Sint Bernardus heeft later deze opdracht wegens gewetensbezwaren teruggegeven, maar toch geloof ik dat deze kruistocht in Clairvaux is gestart.
A demain.
Is een stempel neem ik aan ? Trots op je broertje.