Lange aanloop
2 november 2018 - Schoonhoven, Nederland
Direct toegegeven, het duurt nog even voordat ik vertrek. Maar toch valt er alweer genoeg te melden, te doen en ook al te regelen. Te doen valt eigenlijk nogal mee; ik loop regelmatig een uurtje, soms 2 en een enkele keer zelfs 3. Ik heb nog geen nieuwe schoenen gekocht en doe die wandelingen op mijn laatste paar Nikes, waarmee ik 5 jaar terug mijn 3e en laatste marathon van Rotterdam liep. Nadien heb ik ze nauwelijks meer gedragen, dus die kunnen nog wel even mee.
Buiten die schoenen heb ik een nieuwe telefoon nodig. Met de Huawei die ik nu gebruik, verdwaal ik binnen Schoonhoven nog. De oplettende lezertjes zullen zich nog herinneren dat ik dat toestel vorig jaar op mijn 2e dag in België onderweg naar Rome moest kopen, nadat ik over een hek klauterde en mijn state-of-the-art Acer verbrijzelde. Verder heb ik al 2 gidsjes, met GPS-tracks tot aan Thessaloniki. Vóór komende zomer hoopt de viaegnatiafoundation deel 2 uit te brengen, compleet met GPS-tracks tot aan Istanbul. Het zal er om hangen of dat op tijd komt voor mijn trip, maar in ieder geval zijn er van dat stuk al voorlopige tracks beschreven.
Volgende week krijg ik mijn eerste serie inentingen; tetanus, hepatitis A, rabiës en teken-encefalitis. De kans dat je iets oploopt op de Balkan is gering, maar het wordt toch wel geadviseerd, zeker als je 3 maanden gaat wandelen. Uiteraard heb ik het leukste nieuws tot het laatst bewaard. Allebei mijn zoons zijn van plan een stuk met me mee te lopen. Laurens in Italië, Lukas waarschijnlijk in Griekenland. Ik werd eerlijk gezegd een beetje door hun voornemens overdonderd. Ik ben een verstokte einzelganger, komt er iemand op mijn pad waarmee het klikt, prima. Maar in principe loop ik alleen. Over dit idee hoefde ik echter niet lang na te denken. Welke man krijgt nou de kans zo lang 1 op 1 met zijn volwassen zoons op te trekken? Ik ben er klaar voor!
Ik hoorde dat natuurlijk toen ik bij jullie was, maar toch: hoe geweldig is het te lezen dat je toch zo ziek was niet heel lang geleden door bent gegaan, én leeft (ja, dúh), én je toekomst elke keer een stukje vooruit schuift.
Ik blijf dat elke keer bewonderenswaardig vinden, terwijl jezelf er niet van op kijkt.
in de literatuur zou je dat perspectief kunnen noemen . Zo wil ik er ook graag naar kijken . Je hebt jouw perceptie , ik heb mijne, en alle mensen om jou ongetwijfeld dat van hun . Maar natuurlijk is jouw perspectief het belangrijkste . Ik hoop dan ook dat je jouw manier van leven en invulling geven van dat leven , wat ik erg bewonder , kunnen blijven volhouden .
Hartelijke groet ,
Dico
wat fantastische dat je zoons een stuk met je meelopen , ik heb het ook gedaan met mijn zoon, het was voor ons beide een goede zoon/ vader ervaring, en mijn zoon heeft daarna de camino Frances in zijn eentje gelopen.
Goed idee van L en L
Succes en liefs
Pa en Ma
Fijn dat je weer plannen hebt!
Als ik nog 20 was ging ik zo met je mee, maar helaas mijn leven is op. Tot het volgende bericht!
Lieve groet,
Rie
Beste oom Gerard,
Wat superleuk dat u naar Rome gaat lopen!
Mag ik ook mee? Ik zal proberen vrij te krijgen, een maand zal zeker lukken, hahaha😋😉
Tot dan!
Groetjes Jessica
@Jessica: Stoer dat je zo'n tijd met me mee wil wandelen. Laurens & Lukas willen ook al mee! Kun je in maart/april zo lang vrij krijgen dan? Als je serieus bent, moeten we her er maar eens over hebben, ook met je ouders.
Liefs en groetjes,
Gerard