Dag 49: Schaduwrijk naar Chatillion

13 juni 2017 - Chatillon, Italië

Na een goed hotelontbijt liepen we om 8 uur weg, de heuvel op, waar we de Via Francigena terugvonden. De route loopt vandaag pal oostwaarts. Al snel kregen we gezelschap van Alex, een 22-jarige student stedebouwkunde uit Montreal, Canada. Het was zijn eerste dag en we ontfermden ons een beetje over hem.

De Aosta-vallei is maar smal en er is veel activiteit; wegen, industrie, een spoorlijn, dorpjes en steden en een flinke rivier. Om uit al die drukte te blijven, loopt de Via Francigena over kleine paadjes, halverwege de noordelijke bergwand. Dar betekent veel steil klimmen en dalen, maar gelukkig is de route ook schaduwrijk, want het is weer boven de 30 graden. We doen ons shirt uit, we lopen toch net boven de meeste dorpen. Pas in Nus, halverwege (de naam is afgeleid van het Romeinse negen; negen mijl van Aosta) lopen we door het dorp, dalen wat extra af en drinken water met citroen en koffie in een bar.

In het laatste dorp vóór Chatillon, Chambave, lopen we langs een huis dat helemaal versierd is met Via Francigena-schilderijtjes. We raken aan de praat met de eigenaar, meneer Capello, en komen er al snel achter dat hij lang geleden in Nederland en Suriname heeft gewoond. Hij spreekt nog goed Nederlands, doordat 2 van zijn 3 kinderen, inmiddels met kleinkinderen, nog in Nederland wonen en hij ze natuurlijk regelmatig bezoekt. We schrijven wat in zijn gastenboek, krijgen een biertje aangeboden, terwijl meneer Capello de paters Capucijnen in Chatillon belt. Er is helaas geen plek meer beschikbaar, maar we krijgen het advies het eenmaal daar toch maar te proberen.

Om uit de drukte te blijven, stijgt de Via Francigena steeds meer over steeds kleinere paadjes. Het doet een beetje gekunsteld aan en is behoorlijk zwaar, maar het alternatief, door het drukke dal is ook weinig aanlokkelijk. Eindelijk zijn we er dan, lopen over een brug over een flinke kloof en een vriendelijke dame brengt ons naar de paters, in het centrum. Helaas is er echt geen plek, we krijgen wel een mooi stempel en worden vervolgens naar een goedkoop (€ 22 de man) hotel begeleid. Veel doen we daarna niet meer, daarvoor zijn we te moe. Gelukkig hebben we morgen een makkie: 22 km. zuidwaarts naar Verres.

Foto’s

6 Reacties

  1. Mattie Waardenburg Amerongen:
    14 juni 2017
    Het gezelschap breidt zich uit! Het was toch vandaag ook veel klim en daal werk .hebben je kuitspien zich al weer hersteld dan ?
    Schitterende foto's van Aosta e.o.
    XXX
  2. Dico:
    14 juni 2017
    Valle d'Aosta... Jeetje, ik was daar met mijn vriend Gert in de jaren zeventig, toen hij daar in Ivrea werkte voor Olivetti. En van de dingen die ik ervan heb overgehouden is het recept voor bistecca alla valdaostana. Mocht je vanavond de kans krijgen... Doen!
    Loop ze vandaag weer!

    Dico
  3. Gerard:
    14 juni 2017
    Ja, het wordt iets drukker, mam, veel Italianen beginnen hier. Het lopen gaat goed, alleen de eerste km. een beetje stram. Die biefstuk klinkt goed, Dico, ik ben wel aan een stevig stukje vlees toe! :-).
  4. Friede Groenendijk:
    14 juni 2017
    Jeetje, al in Italië. Wat een reis. Ik geniet van de foto's. (Ben helemaal Italie gek, haha). En wat een prachtige tocht hebben jullie gemaakt, ook al is het een beetje gekunsteld om alles heen. Maar toch... De Italiaanse sfeer spat van de foto's. Veel plezier vandaag!
  5. Gerard:
    14 juni 2017
    Ja, Friede, Italia es belle! We dalen vandaag, een korte etappe, dus we kunnen een beetje bijkomen van al het klimmen én dalen (vooral dat laatste) de afgelopen dagen :-).
  6. Dico:
    14 juni 2017
    Kan me indenken, Gerard. Wat een prestatie tot nu toe zeg. Ondanks zijn naam is de bistecca overigens geen biefstuk, maar een kalfsschnitzel, gevuld met allerlei lekkers.
    Eet ze