Dag 17: In sneltreinvaart naar Signy

12 mei 2017 - Signy-l'Abbaye, Frankrijk

Iedereen heeft zo zijn of haar voorkeuren om te lopen. Ik zelf loop het liefst etappes van 25 km, die goed bewegwijzerd zijn. Anders zit je steeds met je neus in je boekje en/of telefoon en dan zie je het landschap minder. De bewegwijzering hier in Noord-Frankrijk vind ik matig. Je ontkomt er dan niet aan om steeds je gids en kaart te controleren. Om die reden had ik de ingebruikname van mijn nieuwe gids zo lang mogelijk uitgesteld. Maar ja, na Rocroi stopt de Via Monastica en dus moest ik wel om.

In het nieuwe gidsje staan, waarschijnlijk om kostenbesparende redenen handgetekende en ingekleurde kaartjes. Ik heb liever een echte, topografische kaart. Dan kun je beter een alternatief kiezen en als je fout loopt, ben je ook niet meteen 'van de kaart'. Als je voor eigen schetsjes kiest, moet je routebeschrijving in tekst wel uitvoerig en accuraat zijn. Ook hierin vind ik het gidsje tekortschieten, maar misschien moet.ik er aan wennen. Verder zijn de titels raar. Op jacht door de Ardennen en Langs uitgestrekte akkers zegt weinig over waar je loopt en uiteindelijk, hoe mooi de route ook, wil toch elke wandelaar van A naar B. Heb ik nog meer kritiek? Jazeker. Ik vind de etappes vaak te kort en de overnachtingsmogelijkheden te gering en bovendien té gericht op de eindplaats van zo'n te korte etappe. Goed, genoeg gezeurd, dit is allemaal overkomelijk en subjectief. Feitelijke onjuistheden zijn dat niet. Als wandelende pelgrim heb je maar een beperkte actieradius: als je de hele dag gelopen hebt, is een toetje van nog eens 5 km niet prettig.

Nadat ik de auteur halverwege de korte etappe van Rocroi naar Sormonne was kwijtgeraakt, had ik mijn eigen plan getrokken en zo arriveerde ik alsnog vroeg in Sormonne, een vlek op de kaart. De auteur zelf schrijft: 'al zou je het niet verwachten, maar in Sormonne vind je op nummer 16 van de Rue Irenee Carre de eenvoudige auberge de la Sormonne.' Ik denk niet dat de auteur hier zelf geslapen heeft en ik hoop dat hij door de plaatselijke clown voor het lapje is gehouden en dat hij dit adres niet uit zijn eigen dikke duim heeft gezogen. Nummer 16 is een lelijke Franse nieuwbouwwoning. een bel ontbreekt en als ik dan tegen beter weten in aanklop, verschijnt er.een bouwvakker op een steiger voor het huis ernaast. Hij kijkt me aan of ik niet goed wijs ben: Auberge? Je ziet toch dat het een maison is? 'Misschien dat het vroeger..?' probeer ik nog, maar hij schudt resoluut het hoofd: 'Jamais'. Zijn maat vertelt me dat er in het dorp verderop wél een herberg is, slechts 1 km en gegarandeerd open. Ik bedank vriendelijk en wandel nog fris de 2 km (dus niet 1) naar 'le Chat avec deux Tetes' in Lonny. Niet in de gids, wel echt bestaand en open, maar helaas 'complet'.Een alternatief weet de receptioniste ook niet 'desolee'. Iets minder fris loop ik de 2 km terug naar Sormonne. De bouwvakkers zijn weg, het dorp verlaten en de Mairie dicht. Ik maak eerst maar een foto van de spookherberg om te bewijzen dat ik er wél ben geweest en begin dan, iets beters weet ik zo gauw niet, maar aan de etappe van morgen, naar Signy-l'Abbaye, slechts 19 km, maar ik heb er al 20 opzitten. Het is niet anders, misschien is er in een van de dorpjes onderweg onderdak te vinden, anders wordt het een late finish. Maar wel één met een happy end, houd ik me voor, want in Signy zijn hotels.

Na een uur lopen over een vrij rustige D-weg stopt er een auto naast me. 'Waar ik heen ga en of ik mee wil?' Er gaat in een flits van alles door.me heen: pelgrims dienen hun tocht op eigen kracht te volbrengen. Maar ook: pelgrims moeten alles wat hen wordt aangeboden in dank aanvaarden. Het schuurt en doet me denken aan de scheidslijn tussen de vrijheid van meningsuiting aan de ene en het verbod op discriminatie aan de andere kant. Het vlees is zwak maar aan de andere kant ben ik zonder schuld in deze rotsituatie terechtgekomen en wordt me de lift aangeboden, zonder dat ik er om gevraagd heb. Ik stap in en de vriendelijke man van mijn leeftijd brengt me in no time naar de splitsing van de weg naar Aubigny, waar hij woont. Ik bedank hem uitvoerig en loop daarna in anderhalf uur naar Signy. Het hotel is naast de kerk, ik krijg kamer 1, douche snel en smikkel daarna van mosselen met frites. Ja, uiteindelijk komt alles goed, maar de zoektocht dwingt tot creativiteit, zoals de auteur op de achterflap schrijft. Nu maar hopen dat hij creativiteit niet te vaak met alternative facts verwart...welterusten!

Foto’s

3 Reacties

  1. Mattie Waardenburg Amerongen:
    14 mei 2017
    Doe vandaag maar iets minder , ook volgens Laurens ga je te snel! Het is hier de 14e plotseling warm.ca 23 C.bij jou ook?
    Zondag rustdag ? Liefs.
  2. Laurens:
    14 mei 2017
    Tot hoever moet je het doen met je nieuwe gids? De eerste indruk is in elk geval niet best.
  3. Marjolijn:
    14 mei 2017
    Leuk om je reis zo te volgen Gerard! En handig om deze lift aan te pakken, af en toe een beetje ' gebruik' maken van de hulp van anderen is niets mis mee ;-)