51e dag: Poorten en kasseien naar Pont-Saint-Martin

Geheel onverwacht begon het gisteravond en te onweren en stortregenen, en werden we door Jude uitgenodigd voor een etentje op haar kosten in het beste restaurant in de omtrek. Onnodig te zeggen dat ik na 2 voorgerechten voor de bisteco ging. Het smaakte allemaal fantastisch! Vanmorgen vroeg vertrokken Frank en ik vroeg, zonder ontbijt en zonder afscheid van Jude. Zo gaat dat, net als
op de Camino Santiago, een en al ontmoeten en afscheid nemen...

Overal lagen grote plassen en de Dora Baltea was van een heldere beek veranderd in een woestkolkende, bruine modderstroom, minstens 2x zo breed. Al gauw werd het weer warm in het Aosta-dal. De route naar Saint-Martin was gelukkig vlak, niet zo lang, maar wel zeer fotogeniek. Kastelen, steile berghellingen, een 221 meter lange Romeinse kasseienstrook, afgesloten met een poort en in Pont-Saint-Martin de beroemde, 20 meter hoge Romeinse brug. Onze herberg is zoals vaker aan de staart van het dorp.

We luieren wat tot het etenstijd is en vinden dan een Chinees Japanse pizzeria bij het station. Halverwege de maaltijd moeten we opschuiven; er wordt een tafel voor 30 gedekt, in eerste instantie alleen met couverts en -let op Tjeerd- 30 halve literflessen Heineken. Er is een groots, 4-daags feest voor alle 18-jarigen, compleet met eten, drinken en disco. Van dat laatste hebben we overlast, maar ja, ramen en deuren dicht is met deze temperaturen ook geen optie. Het bleef nog lang onrustig... :-).