32e dag: Port-Sainte-Foix - Saint-Ferme

Ludo snurkte aanvaardbaar, maar stond helaas al om 6 uur op. Echt slapen lukte daarná niet meer, maar ik bleef wel tot bijna 8 uur in bed liggen. Ik hoefde maar een goede 20 km. vandaag. Na een paar boodschappen voor de lunch, liep ik de stad uit.

Het was nu al warm, ik liep voor het eerst in korte broek en het contrast tussen mijn armen en benen is enorm. De route was wederom fantastisch door het glooiende landschap van de Dordogne. Overal waren de wijnboeren druk in de weer met snoeien en opbinden.

Ik lunchte op een graspad tussen de wijngaarden en probeerde voor de 3e maal tevergeefs de Mairie van Pellegrue te pakken te krijgen. Dan maar op de bonnefooi er heen. Dat brak me voor de eerste keer deze pelgrimage op.

Toen ik me om 4 uur meldde bij het stadhuis, bleek de gemeente refuge 'complet' met een stel dat er al was (de Tukkers?) en een gezelschap van 4 dat nog moest arriveren. Wie zouden dat nou zijn?

Het meisje achter de balie telefoneerde nog een paar Chambres d'Hotes, maar het beste aanbod was een bed voor 50 euro. Op mijn verzoek draaide ze het nummer van de refuge van Saint-Ferme, een dorp verder. Daar bleek gelukkig wel plaats te zijn.

Een collega van het meisje wilde me zelfs wel brengen. Ik aarzelde licht. Nee, dank u, ik ben pelgrim en autorijden is tegen mijn geloof. Bovendien, het is mooi weer en maar 6 kilometer.
 

Zes? Nee, echt niet, zeker 10! Oei, de aarzeling was terug, totdat bleek dat ze me pas om 6 uur, na haar werk zou brengen. Wat moest ik hier al die tijd doen? Het enige café was dicht (c'est le lundi) en in die tijd kon ik er lopend al zijn. Ik bedankte vriendelijk, mocht mijn waterflesje nog bijvullen en ging weer welgemoed op pad.

Het bleek uiteindelijk op de kop af 7.1 km. te zijn en ik ben vandaag de enige gast; gister zat de gîte nog stampvol. Mr. trakteert me op een biertje, terwijl Mme. mijn was draait en daarna al recepten prevelend, de keuken in verdwijnt. Het zijn allebei lekkerbekken, want morgen, in La Réole, moet ik bij Mme Negro zijn. Die kan pas koken! Wacht, ik reserveer wel even. Heerlijk, zoveel gastvrijheid en er is ook nog uitstekend wifi.